Nasmijani dirigent, visoko motivirani muzičari i veliki potpourri walzera, opernih i operetnih melodija  sa dodatkom Mozartovih  nota činilo je velebnu cjelinu ovogodišnjeg Novogodišnjeg bečkog koncerta.

Letonski dirigent Mariss Jansons bravourozno  je vodio  Bečke filharmoničare sa šarmantnom elegancijom i prefinjenim  mjenjanjem tempa izvedbe iz melodije u melodiju.

Počevsš sa braćom Strauss i njihovim najpoznatijim walzerima kao što su  „Ein Künstler Leben..“ – „Život umjetnika..“  „Frühlingsstimmen„ - „Proljetnji zvuci.“, pa zatim prekrasni walzer „Du und Du„ iz Operete „Die Fledermaus..“ - „Sismis..“. No nije falio ni „Der Zigeunerbaron..“-„Ciganski baron..“ kao ni „Španjolski marš„ kao i vrlo neobičajeno komponirana polka „Furioso“, “Na lijepom plavom Dunavu„ i jasno kao uvijek na završnici „Radetzkymarsch..“, gdje publika sa svojim taktiranim udaranjem u dlanove čini jednu ljubku i razdraganu  muzičku cijelinu, koja je u krvi bečkim poznavaocima  muzike.

Iako programi ovih novogodišnjih koncerta izgledaju stereotipno, ovogodišnji koncert je ipak bio vrlo neobičan. Ovoga puta pozvali su  Bečki filharmoničari na pult dirigenta iz St.Petersburga, koji je poznat  kao jedan od najboljih izvodjača Mozarta, što ne znači da mu nije poznata muzika Johanna Straussa i walzera.

Upravo je Johann Strauss bio onaj muzičar koji je prvi otišao na turneju u tadašnju Rusiju, gdje je mjesecima boravio i sa time ponovljeno svake godine mjesecima, upoznavao ljude  sa slatkom bečkom muzikom…..

Čak je i komponirao nekoliko Walzera  za carevu familiju čiji je gost  počesto bio.

Time je učinuo i upliv na tadašnje ruske muzičare, koji walzer prihvatiše objeručke i sviraše ga na svoj način..

A, priča o walzeru je slična priči dvaju klavirskih škola; bečkoj i ruskoj, koje su slične i  u stvari se dopunjavaju, pošto na koncu  proizlaze iz istih korijena.

MUZIČKA SENZITIVNOST

Poslije niza dirigenata iz USA, Italije, Indije i Japana ove godine pozvan je od Bečkih filharmoničara na pult „Zlatne sale“, relativno mlad  dirigent iz St.Petersburga, kojemu se pored austrijskih dirigenata pridaje velika važnost u produženju  bečko-petrovgradske muzičke tradicije i prijateljstva.

Maris Jansons ispunio je tu ulogu na poseban način, uklopivši temeljitost boje, zvuka i muzičke suptilnosti.

Iznedadjujući su bili  prelazi iz sporednih tema u marševima ili brzim  polkama u jednu dinamičnu  muzičku frazu, počevši od mezzoforte-a na glasoviru  i klarinetskim  triima, pa sve do gudačkih glisanda, onih koji ulaze „pod kožu…..“ sšto je već tradicija ovih novogodišnjih koncerta….

Imam čast sjediti  u loži na balkonu iznad  orkestra, tako da vidim dirigenta sprijeda. Svaki njegov pokret, mimiku, zahtjev  i reakciju  ovih svjetski poznatih muzičara…. koji onda na pokret ruke u tili čas nonšalantno, preokreću muzički izražaj i senzitivnost u raspjevanu muzičku paletu zvukova, akcentirane harmonične  inventivne snage.

Jasons ne prepušta ništa slučaju, ne ostavlja ništa neprimjećeno, a pogotovo gudačke poluglasove, koje „sakriva„ u kontrapunktnim ili polyphonim detaljima.

MOZARTOVA GODINA

2006.g. je jubilarna Mozartova godina, kojom se  slavi 250-ta godišnjica njegova rodjenja, naravno muzički u cijelom svijetu, a posebno u Austriji nizom koncerta, izvedbom njegovih djela, a posebno u  njegovom rodnom gradu Salzburgu kao  i u Beču!

A uvod u taj jubileum učini upravo  Mariss Jasons, svirajući  njegovu muziku  na novogodišnjem koncertu u Beču. Ne samo sa uvertirom  „Figarove ženidbe…“, nego i u dijelu Josepha Lannera Walzeru op.196. „Mozartisten..“, reflektiraju se teme iz njegovih opera. Prvo u kratkoj verziji odlomaka iz „Čarobne frule..“ gdje svaki muzički poznavalac može ponovno doživjeti „nesvjesticu Tamina..“ …ili ….gromoglasni pad „kraljice noći…“ u pakao, pa čak i „Don Giovani..“ u tročetvrtinskom taktu obožava i opjeva šampanjac…., a Bečki filharmoničari pokazaše virtuzioznost, senzitivnost, kao  i znalačku maniru  muzičke varijacije, pod vodstvom ovog mladog, ali već na mnogim opernim kućama  priznatog  Mozartovog interpreta.

Austrijska televizija prenosila je ovaj koncert u 60 zemalja svijeta, tako da se računa da je ovaj koncert vidjelo najmanje sto miliona  ljudi.

Želim sa ovim malim  muzičkim pridonosom svima čitateljima ove stranice pozeljeti “Sretnu Novu…!“

U Beču 18.01.2006.